-
No to mam dzisiaj pospane, a miałem się położyć wcześniej 😀
Pragnę się jednak gorąco z Wami podzielić tym, co się dzisiaj stało, co czuję, co myślę i co usłyszałem. Nim to zrobię, muszę wcześniej opowiedzieć coś z mojej młodości: 25 lat temu zakochałem się w pewnej młodej kobiecie. Była to pierwsza odwzajemniona miłość, jakiej doświadczyłem. Stan ten charakteryzował się tym, że byłem zdolny do rzeczy absolutnie niemożliwych a serce moje generowało tyle energii, ile nie potrafi wykrzesać największa elektrownia atomowa. Pracowałem wtedy fizycznie na torach, jako monter; praca bardzo ciężka i wyczerpująca fizycznie a ja w tym miłosnym uniesieniu po pracy wręcz lewitowałem nad ziemia, byle jak najszybciej dotrzeć do domu, odświeżyć się i biegiem do ukochanej…….
….dzisiaj, po 25 latach poczułem tą samą miłość, tylko już nie do kobiety a do samego Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Powód? Wdzięczność za Jego Miłość!!!
W ostatnie wakacje pewna siostra w Chrystusie powiedziała mi: Rafał, obserwuję cię i widzę, jakie niesamowite umiejętności masz; dlaczego ich nie wykorzystujesz dla Królestwa Bożego? Nie zakopuj talentów, które Tatuś ci dał!!! Dało mi to do myślenia, ale nie na tyle, żebym zadziałał. Od około 7-8 tygodni czuję, że mój czas w obecnej pracy się już kończy, że wszystko już zrobiłem (mimo, że mam wspaniałą pracę i niesamowicie kochanych ludzi w koło). Kiedy tak myślałem o końcu tego czasu, Bóg zaczął wkładać w moje serce pewien projekt (teraz nie będę o tym wspominał). Po ludzku odczuwam strach, ponieważ kompletnie nie znam się na tej dziedzinie, totalne zero wiedzy; duchowo jedna przebieram nogami, żeby w to już wejść (nie jestem jednak pewny, czy to naprawdę Bóg, czy może ja sam tego zapragnąłem)…….i co się dzisiaj wydarzyło? Piękny wykład, za który z serca dziękuję Łukaszowi i zadanie o Tomku, który chciał zmienić pracę. Przypadek? Ja nie uznaję przypadków a tylko Bożą wolę dla każdego z nas!!! To dopiero pierwszy wykład a takie rzeczy się już dzieją 🙂 🙂 🙂
A teraz perełka: wanna z gorącą wodą, to jest miejsce, gdzie najcudowniej czyta mi się Boże Słowo. Kiedy tak czytałem, pomyślałem o tym, jak Tatuś się cieszy, gdy Łukasz gra dla Niego. W tym momencie usłyszałem w sercu ten cichy, subtelny i niesamowicie troskliwy głos: jesteś perfekcyjny, idealny i doskonały; niczego ci nie brakuje ani fizycznie, ani intelektualnie, bo JA, BÓG cię stworzyłem….wiecie co, aż mi się płakać zachciało ze wzruszenia – takie słowa w obliczu tego, że ostatnio miałem tendencje do potępiania się (bo nie zawsze potrafię podporządkować cielesność pod ducha). To tyle, co chciałem dzisiaj napisać 🙂
Błogosławię was wszystkich w Święte Imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa; Pokój Boży niech was wypełnia – dobrej nocy kochani 🙂