-
Witajcie Kochani! Mam na imię Patrycja, jestem z Gdańska, tu mieszkam i pracuję. Mam 47 lat, kochającego męża i 2 córki (18 i 10 lat), wszyscy idziemy za Panem.
Jezusa poznałam jako Zbawiciela w wieku mniej więcej 18 lat na ewangelizacji w kinie Znicz. To było bardzo emocjonalne spotkanie, z dna rozpaczy i buntu przeszłam nagle do poczucia pokoju i miłości. Z dnia na dzień ze zbuntowanej nastolatki zmieniłam się w kogoś, kto mówił tylko o Jezusie.
Różne koleje życia sprawiły, że moja miłość do Pana po kilku latach oziębła. Na szczęście On jest wierny, nigdy nas nie opuszcza. Kilkanaście lat temu, najpierw powoli i ostrożnie zaczęłam na nowo Go szukać i okazało się, że On cały czas na mnie czekał, jak na córkę marnotrawną.
Podjęłam nową, przemyślaną decyzję-moje życie bez Jezusa nie ma sensu! I chociaż bardzo się bałam jakie to będzie miało konsekwencje w codziennym życiu (w międzyczasie zdążyłam wyjść za mąż i urodzić dziecko), to tym razem mogłam już iść tylko do przodu, za Nim.
Teraz trzymam się blisko Pana, mój mąż i córki oddały Jemu swoje życie. Razem z mężem prowadzimy grupę domową.
Z biegiem lat widzę jak Pan delikatnie mnie zmienia, prowadzi i stawia przede mną nowe wyzwania. A kiedy tylko odważę się postawić pierwszy krok w wierze na Jego wezwanie, dzieją się cuda
I chcę więcej 😊
Pozdarwiam Was wszystkich ciepło
